پیش درامد 2

من ب تو خندیدم

خوب میدانستم تو ب چه دلهره از باغچه ی همسایه

سیب رادزدیدی باغبان ازپی من تنددوید

ونمیدانستی

پدرپیرمن است من ب تو خندیدم تاکه باخنده ی خود

پاسخ عشق توراخالصانه بدهم

اشک چشمان تو لرزه انداخت ب دستان من و....سیب دندان زده افتاد بخاک

دل من گفت برو

چون نمیخواست بخاطر سپارد گریه ی تلخ تورا

وهنوز سالهاستکه درذهن من ارام ارام غربت بغض تو تکرار کنان

میدهدازارم

ومن اندیشه کنان غرق این پندارم

کاش خانه ی کوچک ماسیب نداشت